hoepelen challenge

Lotte’s challenge: een kilometer hoepelen

Waarom het hoepelen niet combineren met hardlopen? Een nieuwe challenge is geboren! Ik heb besloten te gaan hardlopen terwijl ik om mijn middel een hulahoop in beweging houd. Een kilometer lang. Zou dat kunnen?

 

Hoepelen vind ik erg leuk om te doen. Vroeger al, in de pauze op het schoolplein, wild hoepelen met felgekleurde (glitter)hoepels. En nog steeds begin ik er af en toe de dag mee. Iets minder wild, iets minder glitters, maar een lekker muziekje aan en voordat ik het door heb, heb ik er alweer een paar minuten bewegen opzitten.

Challenge

Tijdens de trainingen die ik geef, laat ik ook regelmatig mensen hoepelen. Hoepelend lopen, hoepelend squatten of zelfs een heel parcours met een draaiende hoepel afleggen. Gaat prima! Maar waarom het hoepelen niet combineren met hardlopen? Een nieuwe challenge is geboren! Ik heb besloten te gaan hardlopen terwijl ik om mijn middel een hulahoop in beweging houd. Een kilometer lang. Zou dat kunnen?

Lees ook Lotte’s challenge: 12 medailles in 12 maanden

Hoepelen & Hardlopen

Om te voorkomen dat ik tijdens het hoepelen enthousiast vooruit raas en willekeurige mensen met mijn hoepel van hun fiets mep, stippel ik mijn route zorgvuldig uit. Langs het kanaal bij mij in de buurt is een recht en vooral erg breed fietspad. Lang en ruim genoeg om de basis van mijn nieuwe challenge te vormen. Nu nog op zoek naar de perfecte hoepel. Deze komen in alle kleuren, maten en vooral veel verschillende gewichten (en ja, ik heb alle opties in huis). Ik besluit te gaan voor de hoepel die het minst zwaar is, om te voorkomen dat ik de volgende dag met een bont en blauwe middel rondloop. Nog even wat oefenen en dan ga ik ervoor!

Oefenen

Hoepel in de aanslag, lekker hitje aan, stoelen aan de kant. Tijd om te oefenen. Ter voorbereiding hoepelend door de woonkamer rennen is een challenge op zich. Daarom laat ik het hardloopgedeelte voor nu even achterwege. Ik geef de hoepel een slinger, zet voorzichtig twee passen naar voren en schuifel weer naar achter. De hoepel blijft netjes op de maat van de muziek bewegen. Ik loop nog een paar keer naar voren en weer naar achteren. Een beetje sneller. *&$#@ Oeps. Glas water van tafel gemept. Het oefenen is gelijk weer klaar, maar dat mag de pret niet drukken. Ik zit er lekker in. Ik ben er klaar voor. Rennend hoepelen moet wel aardig hetzelfde zijn, toch?

Ready, set, go!

Dan is het zover, de dag waarop ik mijn idiote hoepel-run idee waar ga maken (of de dag waarop ik een poging doe). Ik heb m’n zus opgetrommeld om met me mee te fietsen, om de afstand voor me bij te houden en me aan te moedigen (wat zijn sporters zonder supporters?!). Ik kan alle aanmoediging gebruiken.

Samen bedenken we een startpunt (bij dat ene paaltje). Tijd om me mentaal voor te bereiden, mijn hoepel uit te klappen en in startpositie te gaan staan. We nemen deze challenge erg serieus. Er wordt afgeteld (ook een taak van mijn zus), ik geef de hoepel een zwiep en begin te rennen. De start gaat in elk geval al best aardig.

Lees ook: Hoepelen tot je vrolijk wordt

Te lichte hoepel

De bomen en bosjes langs het begin van het fietspad liggen inmiddels achter me en een uitgestrekt, open veld komt tevoorschijn. Het wordt me goed duidelijk dat hoepelen langs het kanaal niet optimaal is. Bij elke windvlaag moet ik extra overdreven bewegen om mijn hoepel in bedwang te houden. Leuk idee om voor een lichte hoepel te kiezen, maar een zwaardere heeft ook duidelijk z’n voordelen.

Na serieuze verzuring in.. uhm, mijn hele lichaam (oeps, meer moeten oefenen, het is toch wat zwaarder dan verwacht), heb ik het idee al op de helft te zijn. Zo ver is een halve kilometer toch niet? Nou, als je met een zuur lichaam probeert te rennen en tegelijkertijd wilt voorkomen dat je slingerende hoepel wegwaait, lijkt de afstand ineens veel verder. Dit is hard werken! Nog even doorzetten dus.

Een nieuwe sport?

Voorbijgangers beginnen me spontaan aan te moedigen en denken waarschijnlijk stuk voor stuk dat ik een idioot ben. Maar hé, ik ben wel een idioot met een missie. Deze 1000 meter ga ik hoepelend doorrennen. Op een laf hobbel tempo met extra overdreven hoepelbewegingen, dat wel.

Mijn zus is inmiddels vooruit gefietst en staat bij het magische paaltje waar ik mijn denkbeeldige finishlijn al kan zien. YES, dit zou nog wel eens kunnen gaan lukken! Als een idioot trek ik een hoepel-sprintje (laat ik maar niet beginnen met beschrijven hoe dit eruit gezien zou moeten hebben) en ik dender voorbij het bewuste paaltje. De finish! Dat betekent dat ik mijn challenge heb volbracht! Ik heb een kilometer gehoepeld.

Lees ook Lotte’s challenge: Iedere dag 2 liter water drinken

 


Meer van Lotte lezen? Iedere zondag schrijft zij een blog op Santé over een nieuwe challenge. Neem ook een kijkje op haar Instagram @happy_lotte_