Esmir probeert bungee-fitness

7 februari 2019

Af en toe iets nieuws proberen, schijnt goed te zijn voor je brein. Als semi-sportverslaafde en daredevil (in de dop) schrijft Santé’s journalist Esmir zich in voor een les bungeefitness.

Op Facebook zie ik een berichtje voorbijkomen over bungee-fitness van Sportschool Texel op het gelijknamige eiland, waar ik vaak in de weekenden ben. De foto bij het bericht triggert mijn nieuwsgierigheid: vier lachende dames in stoere bungee-pose. In een opwelling schrijf ik me in voor een les. Waarom? Omdat ik vind dat je af en toe iets moet doen wat je eigenlijk niet durft. Let wel: in de categorie leuk-spannend. En ook in die volgorde. Het verruimt je blik, schudt je wakker en geeft je het gevoel dat je leeft.

Waar komt bungee-fitness vandaan?

Bungee-fitness is overgewaaid uit Azië, uit de danswereld. Daar wordt het elastiek al langer gebruikt om het dansrepertoire uit te breiden. Inmiddels schijnt de fitnessvariant superpopulair te zijn in Thailand en wordt het ook in Nederland steeds populairder.

YouTube-video’s als voorbereiding

Omdat bungee-fitness een nieuwe fitnesstrend is, krijg ik van de sportdocent de tip om van tevoren wat YouTubefilmpjes te bekijken. Even later zit ik me te vergapen aan de acrobatische toeren die je aan zo’n elastiek kunt uithalen. Sporters hangen gestrekt boven de vloer, maken enorme sprongen, doen push-ups en landen vervolgens weer veilig op hun voeten. Ik krijg er steeds meer zin in. Lekker bouncen op de beat en vliegen als een ninja. Misschien ook wel een leuke activiteit voor een vrijgezellenfeestje. Weer eens wat anders dan paaldansen of servies beschilderen. Ik verwacht niet dat die bungee-work-out makkelijk zal zijn, maar ik ben niet vies van een handstand op z’n tijd en sta geregeld in de sportschool. Dus kom maar op met dit nieuwe fitnessavontuur.

Aan de haak geslagen

Op weg naar de sportschool vraag ik me opeens af of het uitmaakt dat bungeejumpen níet op mijn bucketlist staat. Ik bedoel: in hoeverre vormt mijn hoogtevrees een belemmering? Giebelend van de onwennigheid hijs ik mezelf, met de nodige hulp, in het harnas. Ik trek de banden om mijn bovenbenen en heupen aan. Daarna wordt het elastiek vastgemaakt aan het harnas – aan mijn rug. Het lijkt wel alsof ik straks uit een vliegtuig ga springen, zo gaat mijn hart tekeer. Gelukkig heb ik tijd om bij te komen: voorlopig staan we gewoon op een dikke, blauwe mat.

‘Heb je al eens parachutegesprongen?’ vraagt de instructrice

Whut? Blijkbaar is het antwoord van mijn gezicht af te lezen. ‘O joh, komt goed. Het is gewoon een kwestie van je overgeven.’ Ze klikt me vast aan het elastiek, zet de muziek aan en start de warming-up.

We beginnen met wat simpele squats, waarbij het vooral de uitdaging is om in balans te blijven, omdat je door het elastiek terugveert (lees: alle kanten op slingert). Dit doe je voornamelijk door je core aan te spannen. En het helpt om naar een vast punt (twee meter voor je) op de grond te kijken. Als je eenmaal de bounce te pakken hebt, kom je in de flow en dat is feest. Wat betreft de squat dan. Bij de andere oefeningen heb ik meer tijd nodig voordat het ergens op lijkt. Pfff, de praktijk is echt andere koek dan wat ik zag op YouTube. Het is dat mijn harnas zo strak zit dat mijn ledematen bij elkaar worden gehouden en enigszins dezelfde kant op gaan als ik spring, duik, buk, draai of val.

Bungee-fitness: het nieuwe jojo-effect

Na een aantal variaties op de squat moeten we ons als een plank naar achteren laten vallen. Wat je vroeger dus deed met een vriendinnetje, die dan achter je stond om je op te vangen. Nu moet je dit toevertrouwen aan het elastiek. En juist dat laatste vind ik moeilijk, want in hoeverre zijn de kinderziektes al uit mijn tuigje? Wie zegt me dat er niet opeens een gespje of klittenband losschiet, waardoor ik vol tegen de vloer kletter en met een whiplash de gymzaal uit strompel?

De beweging druist nogal in tegen mijn instinct. En had ik mijn gewicht van tevoren niet moeten doorgeven? Ik moet mezelf even tot de orde roepen. Kom op, ik wilde toch zo nodig iets nieuws? Hup, niet nadenken, laat je vallen! Ik gil of ik inderdaad net uit een vliegtuig ben gesprongen. Maar na een paar keer begint het te wennen. Dan is het tijd voor push-ups, ik moet me dus voorover laten vallen. Ik ga als een malle, naar de grond en terug omhoog. Het bekende jojo-effect krijgt ineens een heel andere betekenis, véél leuker! Het is héérlijk, tenminste, als je het ietwat snijdende gevoel van het tuigje wegdenkt. Terwijl we onze buikspieren moeten aanspannen, is het vooral mijn tuigje dat mijn core samenperst. Bij navraag blijken er ook speciale broekjes te bestaan – net zo charmant als een wielrenbroek – die het schuren verminderen. En er zijn twee soorten elastieken: een elastiek voor sporters tot tachtig kilo en eentje voor meer dan tachtig kilo.

Houten klaas

We gaan door met andere acrobatische kunstjes: de handstand, radslag, dive en full star (een paar passen naar voren rennen en opspringen met je armen en benen wijd). Tijdens de dive ga je letterlijk head first naar de vloer. Dat voelt de eerste keer alsof je duikt in een zwembad zonder water. En dus durf ik niet… Alsof het hoogzomer is, neemt de een na de ander een duik. Het is mijn eer te na, ik moet dit ook kunnen. En hop, daar ga ik. Eerst als een drenkeling, maar een paar pogingen later als volleerd schoonzwemster. Nou ja, zo voelt het. Mijn spiegelbeeld laat een houten klaas zien. Hallo adrenalinekick!

Fanatiek als ik ben, wil ik meer. Nog hoger, nog verder, nog uitdagender. Ik heb de smaak te pakken, ren een paar passen naar voren en spring in de lucht voor een superman-sprong: met één arm en been gebogen en de andere gestrekt. Dit is goed voor je been,- rug,- buik- én lachspieren!

Vliegbrevet binnen

Bungee-fitness is krachttrainen met een grote fun-factor. Het is een allround krachttraining, terwijl je hartslag ondertussen flink omhoogschiet. Véél afwisselender en leuker dan het krachthonk in de sportschool. Je kunt echt even nergens anders aan denken dan aan de heldensprongen die je maakt.
Na ongeveer vijftig minuten is de les afgelopen. Het voelt alsof ik mijn vliegbrevet heb gehaald. En dat voor zeven euro. Met een rood hoofd en een halve liesbreuk word ik losgekoppeld. Ik heb een beetje hoofdpijn, maar die is alweer weggezakt voordat ik de kleedkamer uitloop. Het tuigje voel ik nog wél de hele middag zitten. En de volgende dag heb ik op mijn heupen twee niet te missen blauwe plekken.

Lachspieren trainen

Na een week zijn de blauwe plekken weg en neemt de nieuwsgierigheid toe. Ik wil nóg een keer die kick voelen van het bungelen aan dat elastiek. Zal ik deze keer mijn spinningbroek aantrekken? Wie weet scheelt dat beurse plekken? Maar ja, het oog wil ook wat en dus laat ik de zeemlerenlap thuis. De sportdocent tipt me de banden van het tuigje echt in mijn liezen te planten. Verrek, dat werkt.

Het repertoire tijdens de tweede les bestaat uit lunges, burpees, squats en push-ups (mijn favoriet). Maar ook de mission impossible: zwevend boven de grond zoals Tom Cruise in de gelijknamige film. Door de korte intensieve krachtinspanningen vergroot je je spiermassa. Daarmee verbeter je je basaalmetabolisme (ruststofwisseling), waardoor je ook de rest van de dag nog calorieën verbrandt (afterburn).

De voordelen van bungee-fitness

Van bungee-fitness krijg je prachtige bikinibillen, laat ik me graag wijsmaken. Dit dankzij het krachtige afzetten van de grond bij elke sprong die je maakt. Met een lesje van een uur verbrand je zo’n driehonderd calorieën. En na de les heb je zo ongeveer ál je spieren getraind, inclusief je lachspieren. Niet alleen je rug,- buik- en beenspieren, maar ook de kleinere spiergroepen, zoals je kuiten, schouders en armpieren. En dat merk je vooral doordat je tot 48 uur daarna spierpijn hebt op ongebruikelijke plekken, zoals in je oksels.

We sluiten de tweede les af met stretchoefeningen. Ik heb deze keer geen hoofdpijn en bijna ook geen blauwe plekken. Wel heb ik opvallend méér spierpijn.

Conclusie? Bungee-fitness is de perfecte combinatie van sporten en spelen. Maar… een Mega Mindy heb ik me niet gevoeld. Misschien komt dat pas na een tienrittenkaart met een bungee-fitness-broekje in roze glitteruitvoering.
Eenmaal thuis bounce ik nog zeker een uur na en voel ik me de rest van de dag scherp en happy.

Lees ook: Hier kun je bungee-fitness proberen

Tekst: Esmir van Wering | Beeld: Shutterstock