Gun jij jezelf iets lekkers?

11 mei 2014

Leven in het ‘nu’ is goed, maar niet als je af wilt vallen. Dan moet je juist denken aan de lange termijn.

Scenario
Je hebt je voorgenomen dit keer echt af te vallen. Je ontbijt gezond, neemt geen tussendoortje. Het gaat heel goed. Totdat:
•    je echt trek krijgt en de lunch nog zo ver weg is…
•    iemand een rotopmerking maakt en je je onzeker voelt
•    de chocola in de kast de hele avond ‘eet mij, eet mij’ roept
•    je gezellig uit eten gaat met vriendinnen

En dan denk je: hoe belangrijk is dat afvallen eigenlijk? Of: ik kan dit toch niet laten staan? Je besluit dat vandaag toch niet zo’n goed moment is; morgen begin ik echt. En achteraf heb je  spijt.

Waardoor komt dat?
Dat komt omdat afvallen altijd een langetermijndoel is: komende zomer wil ik graag (10 kilo lichter) in bikini zonder direct m’n buik te bedekken. Maar als het puntje bij paaltje komt, kies je toch voor de korte termijn: ja lekker, een tompouce NU.

Excuses
Omdat je niet graag toegeeft dat je de verleiding niet kon weerstaan, praat je die kortetermijnkeuze goed (heel normaal!): je verklaart aan jezelf waarom het eigenlijk heel logisch is dat je toch die tompouce eet. Ik heb al zo’n eind gelopen vandaag / ik kan toch niet m’n hele leven streng zijn / ik kan het niet maken te weigeren / hoe vaak eet ik nu een tompouce / ik verdien het nu / het is zo lekker of gezellig / wat kan het me schelen / ik ben goed zoals ik ben. En ga zo maar door.

Keuzes afwegen
Maar ondanks al je argumenten draait te veel eten gewoon altijd om de korte termijn. En als je heel eerlijk bent is dat kiezen voor het nu eigenlijk vergelijkbaar met het gedrag van een peuter van twee, schreeuwend in de supermarkt: ik wil het toch! Nu! Alleen heeft een peuter echt een goed excuus voor zijn gedrag: die overziet de langetermijnconsequenties niet. Jij wel.

Verleidelijk
De tweede vraag is: maar waarom doe je dit dan? Zelfs als je je excuses doorziet, kies je soms nog voor die korte termijn. Het punt is dat je jezelf zo’n lekkere tompouce gunt. Je staat het jezelf toe. Je wilt op zo’n lastig moment geen frustratie voelen, je wilt het niet moeilijk hebben. En dus gun je jezelf, ondanks je goede voornemen, die lekkere smaak, de troost, het volle gevoel, het gemak of de afleiding van eten en drinken. Je hebt het beste met jezelf voor, toch?

Wat gun je jezelf?
Nee zeggen tegen te veel eten, levert je veel meer op dan toch opeten
Je denkt dus dat je jezelf iets gunt door jezelf het extra eten of drinken toe te staan, maar de waarheid is dat je jezelf veel meer gunt als je af en toe ‘nee’ zegt. Kilo’s hebben daar eigenlijk niet eens zo veel mee te maken: die tien kilo eraf is slechts het eindresultaat.
Waar je echt trots, blij en krachtig van wordt? Het maken van slanke keuzes op moeilijke momenten: je wordt blij van het doen. En dat kan jij ook. Kies wat vaker voor die lange termijn. Dan doe je wat je echt wilt en dat levert je zo veel op!

Bron: Archief / Mieke Kosters | Beeld: Shutterstock