Placeholder

Kaapverdische eilanden 4: surfen

Onze beeldredacteur zou gaan windsurfen. Helaas staat er geen wind en die is toch wel onontbeerlijk om te windsurfen.

Dan maar mee met de rest van de groep naar Terra Boa voor de fata morgana en The Blue Eye om spectaculaire golven en waterfonteinen te zien.

Woestijn
Zodra we van de gebaande geasfalteerde paden afwijken en een dor gebied binnenrijden dat de woestijn in Nevada zou kunnen zijn, lijkt het of er verderop een ondiep meer ligt. Wow, dat is fata morgana, want het meer verdwijnt telkens als we iets dichterbij komen, zoals het einde van de regenboog nooit te bereiken is. Wat een bijzonder natuurfenomeen, wonder der natuur.

Zoals de locals
Op naar het volgende wonder bij Buracona. Het is een gat in de rotsige kust dat zo gevormd is dat het schuim op het water kolkt, zodat er een soort van oog met blauwe iris te zien is. Dit blijkt minder spectaculair dan verwacht. Maar niet getreurd de wind en de stroming staan zo dat er de golven met een klap en een fontein van water op de rotsen stukslaan. Restaurant Barcona, dat hierop uitkijkt, heeft de heerlijkste hamburgers. Op de terugweg komen we langs een plein waar onder een schaduwrijke boom mannen een spelletje awalee zitten te doen. Een man zit achter een naaimachine iets van druk beprinte stof in elkaar en verderop zit een kind te spelen.

Toch nog surfen?
Weer terug aan het strand is het toch nog gaan waaien. Hoera, kan ik toch windsurfen! Ware het niet dat nu de wind uit de verkeerde hoek waait. Teleurgesteld probeer ik toch nog een plank bij de surfdude die de shop runt los te praten, maar die is onverbiddelijk. Maar hij komt wel met een goed alternatief: we gaan golfsurfen. Benieuwd hoe ik het daar vanaf breng? Lees dan mijn verhaal in het januarinummer van Santé.

Ben je na het lezen van het vierdelige reisverslag ook in de stemming voor de Kaapverdische eilanden. Wij geven twee vliegtickets naar deze bestemming weg!