Tien kilometer binnen het uur!

Zondag 14 juni vond de Adidas Ladies Run plaats in Rotterdam. Choi Mi Chung liep mee namens Santé, en liep nog nooit zo ver!

Voor het derde jaar verzamelden 4.000 vrouwen zich op de Erasmusbrug voor de Adidas Ladies Run. Een recordopkomst: 2.000 vrouwen liepen de 5km en nog eens 2.000 vrouwen liepen mee met de 10km loop. Zo’n 80 procent is gekleed in het roze, voor het goede doel Pink Ribbon. Er werd meer dan € 10.000 opgehaald! Ook Santé liep mee.

Wel of niet inschrijven voor ‘de 10’? Zou ik het wel halen? Moest ik dan niet veel meer hebben getraind? Een blik op de website was voldoende: gezelligheid staat voorop, want sportiviteit in combinatie met shoppen. Just the way we like it! Kortom: prestatie, maar met een vette knipoog, en ook nog eens voor het goede doel.

3-2-1-GO!
Het doel was de 10km afstand binnen het uur te lopen. Mijn zus (de professional met al een halve marathon achter de hielen) zou mij (de niet-zo professional maar met toch drie maanden training) er mentaal doorheen slepen. Het parcours ging twee keer over de Erasmus- en Willemsbrug, langs bandjes, toeschouwers en een flink aantal drinkposten. De deelneemsters, sommige met Hawaii-rokjes aan of gekke hoeden op, stonden klaar. De sfeer zat er in, de muziek stond aan, de zenuwen voelbaar…3-2-1-GO!

De eerste 5km: een eitje! Met 27 minuten op de klok huppelde ik samen met mijn zus over de tijdslijn, vol vertrouwen dat wij ons doel dus makkelijk gingen halen. Twee bruggen later was het huppelen eerder strompelen geworden. Het leek wel of iedereen mij soepel voorbijsnelde. En een dorst! Water drinken (uit de technologisch verantwoorde design-drinkbekers) tijdens het lopen ging mij ook al niet goed af – zelfs dát moet je leren. Terwijl de winnares al binnen was (in veertig minuten!) sjokte ik verder, mezelf moed inpratend. Alleen een eindsprintje kon me nog helpen, maar waar haalde ik dat nog vandaan?

Finishfoto
Bij de 8km versnelden we toch, de finish kwam in zicht! Warm werden we onthaald door het publiek, stoer zetten wij ons ‘fitste’ gezicht op. Even leek het nog of de oudste deelneemster – 72jaar! – onze finishfoto zou flankeren, maar een blik naar elkaar was voldoende om nog even een laatste eindspurt in te zetten en daar ook voorbij te racen. Met 58,31 had ik mijn doel gehaald, joehoe!

De plannen werden ter plekke gemaakt: wij gaan op naar het volgende loopevent – mét sportbril, nieuwe schoenen en een nieuw shirt die we nog even op de fair in de Cruise Terminal shopte en heus waar, écht nodig hadden.”