Placeholder

Yvonne blog 5: De Zuiderzee Klassieker zit erop!

De afgelopen weken kon je lezen hoe onze blogger Yvonne zich voorbereidde op 220 kilometer fietsen tijdens de Zuiderzee Klassieker. Zaterdag was het zo ver. In haar laatste blog doet Yvonne verslag.

Yvonne: Het is zover vandaag… de finale! Althans, zo voelt het. Toch altijd spannend als je iets doet wat je niet eerder hebt gedaan. En uitrijden zal ik ‘m, samen met de dames!

Uit de veren
De wekker gaat vroeg: 05:45 uur om precies te zijn, want om 06.00 uur staat Jacomina voor de deur. Gisteravond heb ik alles wat ik nodig heb al klaar gelegd. Fiets is gecontroleerd, dus dat moet goed gaan. Wel zit ik in dubio over mijn kleding. ’s Morgens is het namelijk erg fris, maar als later de zon goed zijn best doet, is het prima in korte broek en zonder mouwen… Laagjes aan dan maar.

Klaar voor de start
Even voor zevenen komen we aan in Almere Poort en daar zijn ook de andere dames. Terwijl zij uitladen halen wij de startnummers alvast op. Brrr, er staat een koude wind. Wel een heldere hemel en de zon doet zijn best. Het gaat een mooie dag worden! Op naar de start. Het is een kleine club mensen die de 220km gaan afleggen. Na mooie woorden omtrent de reden waarom we vandaag fietsen, klinkt het startschot, gegeven door Marjan Verasdonck, directeur van de Maag Lever Darm Stichting. Na een tijdje fietsen stoppen we opeens. We zijn verkeerd gereden! We bleken op de route voor de 120km te zitten. Alsof we al niet genoeg kilometers gaan fietsen vandaag, omkeren en opnieuw beginnen.

Geen einde in zicht
Vanaf Almere rijden we via Amsterdam en Hoorn naar Enkhuizen. Eerst in het gehele peloton, daarna pakken we ons eigen tempo, samen met nog een paar anderen. Het is immers nog een heel stuk, en als je te snel van start gaat krijg je dat later op de dag ergens terug. Er wordt veel gerouleerd, kop over kop gereden. Vanaf Enkhuizen gaan we de Houtribdijk op. Ik had hier al mijn zo mijn bedenkingen over. Op de dijk rijden met links en rechts water en een eindeloos uitzicht vooruit, oftewel: geen einde in zicht. Dit stuk is pittig: niet voor je kijken maar gewoon naar de grond en het wiel houden van degene voor je. Een aantal mensen uit onze groep hebben daar echt superhard hun best gedaan en gewerkt zodat we met zijn allen dit appeltje konden schillen, bedankt kanjers!

Even bijkomen
Hierna volgt een lang stuk Flevopolder en dan eindelijk de tweede stop op 178km bij Natuurpark Lelystad. Een prachtige plek om even bij te komen onder het genot van een krentenbol en appelsapje erbij en in gezelschap van een stel wespen. Sanitaire stop, bidons voor de laatste keer vullen en dan op naar de eindstreep. Het is heerlijk weer, en we hebben nu de wind in de rug. Het stuk dijk op de heenweg ben ik hierdoor alweer vergeten!

En dan, de finish bij Topsportcentrum Almere alweer in zicht. Meiden, bedankt voor het goede teamwork! Natuurlijk ook de andere deelnemers waarmee we deze rit hebben uitgereden. Het was een mooie dag, en voor een heel goed doel. Ruim €83.000 opgehaald met zijn allen, ik ben trots!