Placeholder

Marie-Anne blog 9: Isis

Ongeveer tien jaar geleden was ik zwanger van mijn tweede kind. Na een aantal maanden wisten we dat er een meisje werd verwacht en moest er, zoals uiteraard bij iedereen, een naam worden verzonnen. Een korte, krachtige, simpele maar niet alledaagse naam moest het worden.

Een mooie korte naam
Al snel kwamen mijn man (toen nog vriend) en ik erachter dat we dé naam niet in onze beider families zouden aantreffen. De cirkel werd groter en groter maar ’t bleek moeilijk een naam te vinden die ons allebei bekoorde. Lijstjes werden gemaakt en de namen weer één voor één geschrapt. Daar kennen we er al een van, die komt te vaak voor of klinkt toch niet zo leuk. Tot ik een interview las met dj Isis. Wat een leuke vrouw maar, belangrijker, wat een leuke naam. De godin van de vruchtbaarheid uit het oude Egypte. Mwah, nooit slecht toch? Ook mijn partner was weg van de naam en toen ons meisje in maart 2005 ter wereld kwam bleek haar naam zo bij haar te passen. Iedereen blij!

Steeds vaker in het nieuws
We schrijven het voorjaar van 2014. De naam Isis verschijnt steeds vaker in de krant. Eerst is Isis nog blij verrast maar al snel heeft ze door dat haar naam een negatieve lading krijgt. Ook in de klas krijgt ze er last van. Kinderen zijn hard en betichten haar van lelijke dingen. Zelf weet onze Isis feilloos welke media de term IS hanteren en welke nog over Isis reppen. Als Lodewijk Asscher op de televisie over Isis praat is ze woedend. ‘Hoe kan het dat een baas van het land haar zoiets aandoet?’

Een vreemde situatie
Afgelopen zaterdag hadden Isis en ik een gezellige ochtend samen. Boodschappen doen voor het weekend en als klap op de vuurpijl voor haar een nieuwe jurk kopen voor een optreden. In een kinderkledingzaakje zochten we vrij lang maar vonden we uiteindelijk precies de goede jurk. Isis had haar hockeytenue voor die middag al aan en op de voorkant van haar sweatshirt prijkt haar naam. Met grote oranje letters. Net toen ik bij de eigenaresse van de winkel mijn pinpasje in de gleuf wilde stoppen hoorde ik: ‘Zeg, trek jij die trui eens heel snel uit!!!’ De eigenaresse keek mijn dochter aan met een blik die het midden hield tussen afgrijzen en opperste verbazing. Pardon!! Mijn gedachten gingen razendsnel. Weglopen en hier nooit meer terugkomen? Dan had Isis haar jurk niet. ‘Mijn dochter heet Isis en daar zijn wij heel trots op. Wij vinden het een mooie naam’, hoorde ik mezelf zeggen. Isis stond er met grote ogen bij maar maakt zich gelukkig nooit zo snel druk (dat heeft ze van haar vader). Ik rekende snel af en nam me voor nooit meer in deze zaak te komen. Hoe a-pedagogisch kun je zijn als eigenaresse van een kinderkledingzaak.

Vandaag viel een oproep voor inentingen in de bus voor Isis. Het viel me toen pas op dat haar  voorletters I.S. zijn. Zucht. Ik kon het toch ook niet weten?


Wie is Marie-Anne?
Marie-Anne, 48 jaar is getrouwd en moeder van drie dochters. Ze heeft een serieus kraakbeenprobleem. Het is ooit begonnen na een ski-ongeluk, maar erfelijke factoren en factoren waar de medici nog steeds niet veel over weten spelen ook een rol.  Om de week blogt ze over haar (patchwork)gezin, de zorg in Nederland, haar knie en andere dingen die haar bezighouden.

Lees alle blogs van Marie-Anne >>