Marie-Anne blog 2: Hulpbehoevend?
9 mei 2014
Binnenkort wordt Marie-Anne weer geopereerd aan haar knie. ‘Is uw man hulpbehoevend? De mevrouw van de gemeente stelt me telefonisch deze wedervraag.’
Mijn vraag was of ik misschien een beetje hulp kon krijgen in het huishouden of met de kinderen. Ik hoef niet lang over ‘t antwoord na te denken. Mijn echtgenoot zit erbij, hoort het aan en kijkt me fronsend aan.
Hulpvraag
Mijn partner, een goed geconserveerde veertiger is nooit ziek. Hij kent het begrip hoofdpijn niet. Skiet van onze familie het hardste de berg af en het woord ‘moe’ heb ik hem in de veertien jaar dat we samen zijn geloof ik twee keer horen noemen. Of hij hulpbehoevend is? Nee, zeker niet. De mevrouw van de gemeente zegt dat ik mijn hulpvraag dan maar intern ‘in mijn huwelijk’ moet oplossen.
Drukke agenda
Ik leg haar uit dat mijn wederhelft de afgelopen maanden al wekenlang vrij heeft genomen omdat ik na meerdere knieoperaties niet in staat was om voor mijn twee thuiswonende kinderen (6 en 8 jaar) en het huishouden te zorgen. Mijn derde dochter verblijft na haar eindexamen een jaartje in het buitenland. Nou heeft mijn man een zeer coulante werkgever maar om nou de komende maanden (met een op papier zeer drukke agenda voor de boeg) weer wekenlang vrij te nemen: dat zit er niet in.
Weer een operatie
Ik leg de wat zakelijk klinkende ambtenaar uit dat ik ergens in de komende twee maanden weer geopereerd wordt aan een of twee knieën en ze dan zes weken niet kan belasten.
Lastig
Het is lastig koken op krukken. Het is lastig opruimen als er een glazen fotolijst op de tegelvloer uiteenspat in duizend stukken en het is lastig troosten als je dochter zich daar een hoedje van schrikt. Het is lastig oprapen als je kind van de trap valt en lastig beoordelen en handelen naar inzicht als je dochter binnen no time 34 jeukende bulten op haar rug voelt groeien als je zelf nog veel pijn hebt en met je benen op de bank moet blijven zitten. Het is lastig om voor de tiende keer de trap op en af gaan met krukken ( ‘mijn lievelingsknuffel is kwijt, er zit echt een heel raar beest op mijn kamer of ik wil het allerliefst dat jij me voorleest’) en het is lastig je kinderen te laten douchen in een natte, glibberige badkamer. Het is lastig boodschappen doen want waarmee hou je je boodschappenmandje vast?
Lieve mensen
Tuurlijk zijn er altijd lieve mensen die willen helpen. Maar omdat ik al veel vaker een beroep op deze mensen heb moeten doen, zou ik het nu fijn vinden als dat een keer niet hoeft. Iedereen is immers heel druk met werk, kinderen, relaties en sociaal leven. Het is me ook al niet mee gegeven in de genen: hulp accepteren. Zeer lastig vind ik dat.
Hulpbehoevend?
Is mijn man hulpbehoevend? Nee, maar ik wel godsamme. Leg dat maar eens uit aan een ambtenaar!
Wie is Marie-Anne?
Marie-Anne, 48 jaar is getrouwd en moeder van drie dochters. Ze heeft een serieus kraakbeenprobleem. Het is ooit begonnen na een ski-ongeluk, maar erfelijke factoren en factoren waar de medici nog steeds niet veel over weten spelen ook een rol. Om de week blog ze over haar (patchwork)gezin, de zorg in Nederland en haar knie, waaraan ze onlangs voor de negende keer is geopereerd.
